Hef aldrei gert þetta áður

en ætla að blogga um frétt í þetta skiptið

Ég næ bara engannveginn að lesa almennilega úr þessari frétt hver ber ábyrgð á slysinu, þeas konan stórslasar sig, skemmtigarðurinn fær grænt ljós á að halda rússíbananum opnum, stjórinn þar seigir eitthvað á þá leið að ekkert sé að og þá sé þetta bara allt í lagi.....BÍDDU er slysið þá konunni að kenna? Ég skil ekki alveg


mbl.is Hryggbrotnaði í rússíbana
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þá sjaldan maður lyftir sér upp!!

Ég Ylfa Lind Gylfadóttir er í alvöru að fara í partý í kvöld!

Fékk litlu ráðið um það sjálf þar sem mér var skipað að koma og ég hlýði að sjálfsögðu eins og sannri stúlku sæmir.

Yfirleitt þegar ég hef farið í partý um æfina þá er tékk listinn af því sem ég þarf að taka með mér svohljóðandi:

Bjór

Í þetta skiptið hljómar hann svona:

Lgg (og nóg af því, ekki gaman að vera með brjóstsviða í svona geimi)

Verkjalyf (don´t worry bara paratabs)

Lyfin mín (Þau nýjustu, þau næst nýjustu og þau gömlu)

Meðgöngubelti (svona svo ég sé til friðs)

Egils kristall (það munar ekki um veigarnar)

Nesti  (þar sem ég er alltaf borðandi þessa dagana)

Þá held ég að það sé upptalið, og ég held að það sé nokkuð ljóst að ég er PARTY ANIMAL ársinns 2008.

Ekki má gleyma því að í tilefni þess að Anna vinkona er að koma heim frá Danaveldi (nánar tiltekið Odense, gamla heimabænum mínum) þá sé ég mér ekki annað fært heldur en að mæta í grillveislu annað kveld með stelponum!! En þar held ég að við óléttu kellurnar séum að nálgast meirihlutann þannig að þar verður minna djamm.

Sum sé brjálað að gera og ekki má gleyma því að ég er að vonast eftir dramatísku mómenti þar sem vatnið fer hjá mér einhversstaðar í miðjunni á þessu öllu saman þannig að ég geti bara farið og fætt eins og eitt stykki barn, enda óþarfi að vera að dreyfa öllu á "to do" listanum yfir lengri tíma, best að drífa þetta allt saman af í einu.

Er núna að bíða eftir því að Elva frænka hendi í mig eins og einu stykki systurdóttir svo við getum farið að gera okkur pæjulegar saman fyrir kveldið, enda nauðsynlegt að hafa með sér tæplega þriggja ára stýlista þegar maður er að gera sig fínann fyrir geimið. Hver veit, kanski hitti ég draumaprinsinn/prinsessuna í kvöld!! Maður er alltaf svo heillandi hvítur eins og snjór og með bauga niður á rass, og ekki má gleyma því hversu heillandi bumba út í loftið, og það að blása eins og hvalur getur verið ef maður þarf að hreyfa sig!!


Draumur

Dreymdi í nótt að ég hefði fætt strák, á eldhúsborðinu hjá ömmu minni á Raufarhöfn og sú gamla tók á móti, áttaði mig snarlega á því að ég hefði helst viljað hafa kellu hjá mér þegar ég fæði, sú gamla búin að unga út 8 börnum á 9 og hálfu ári, já ég endurtek ÁTTA KVIKINDI Á NÍU OG HÁLFU ÁRI, sú hlýtur að vita hvað hún er að gera.

Sagði mömmu frá draumnum og hún sagði að þá yrði ég að skýra barnið Rósmundur Liljar eftir þeirri gömlu, held að amma mín myndi SLÁTRA mér ef ég myndi gera það!! Annars er mig alltaf að dreyma bölvaða þvælu þessa dagana.

Ég held að ljósan mín fari að fara fram á nálgunarbann gagnvart mér, ég á örugglega metið í því að vera hringjandi með vesen, en ég er einmitt að bíða eftir að kella hringi núna, líður doldið eins og þegar maður var að hringja í mömmu í tíma og ótíma í gamla daga!!

Spurning dagsins: Er óeðlilegt að langa í saltkjöt í morgunmat?


Einu sinni var ég....

Ótrúlega geðvond greinilega!!!

Var að skoða gamalt blogg frá mér, þar sem ég er að lýsa minni fyrstu og síðustu strætóferð, þannig er nefninlega mál með vexti að ég er alin upp úti á landsbyggðinni og kynntist strætisvögnum frekar seint á æfinni og er ég ansi hrædd um að það hafi verið allt of seint í rassinn gripið, eða kanski er ég bara svona snobbuð. Allavegana í tilefni þess að ég hef nákvæmlega ekkert að seigja þannig að ég ákvað að skella þessari rosalega jákvæðu færslu hérna inn, svona til áminningar um það hversu geðgóð og yndisleg ég er í dag miðað við þarna.

 Þarna er ég sum sé að lýsa leið minni frá Grafarholti í vinnu niðr´í bæ

Nei nú segji ég stopp

Aldrei á minni hunds og kattaræfi hef ég lent í öðru eins æfintýri og í morgun, og eftir það æfintýri sver ég það við sálu mína að hér eftir geri ég ALLT sem í mínu valdi stendur til að þurfa ALDREI að fara aftur í STRÆTÓ.
Meiri djöfuls meðferðin á manni í þessum andskotans gulu tönkum.
En byrjum á byrjuninni, í morgun þurfti ég að vakna upp fyrir allar aldir til að ná strætó fyrir utan heima hjá mér, það byrjaði á því að ég sat eins og fífl með einhverjum bólóttum, ekkikomnummeðbílprófensamtímenntaskóla strákum (vá langt orð) og allt var einhvernveginn vandræðalegt og allir þögðu.
Þegar ég svo kem upp í strætóinn sem var nú ekki búin að stoppa nema á tveim stöðum þá var hann FULLUR takk fyrir og örugglega strætóbílstjórinn líka.
Ég treð mér þarna á eitthvað sem upphaflega var ætlað fyrir töskur en ég ákvað það að þetta gæti virkað fínt fyrir rassin á mér líka og í þessum andskotans strætó veltist ég um Árbæinn eins og hann leggur sig, en ég ákvað að það væri nú í lagi, en nei á miklubrautinni beygir helvítið allt í einu í átt að Breiðholti, þá leist minni sko ekki á blikuna og ég fór svona að athuga í kringum mig hvort að engum öðrum finndist eitthvað bogið við þetta, en það sátu allir stjarfir í framan og ekki svipbrigði að sjá í kagganum.
Nei þá fannst öllum bara allt í lagi að helvítis bíllinn tæki bara Bústaðarveginn eins og hann lagði sig.
Svo komum við loksins á Hlemm og ég rauk út fegin því að komast úr þessari hræðilegu ferð.
En ég er búin að átta mig á einu, og það er hvernig reglurnar eru þegar þú sækjir um strætóbílstjóraprófið.
Nr 1: Undir engum kringumstæðum máttu nokkurntíma hafa sest undir stýri á ökutæki áður, alveg sama hvað.
Nr 2: Það er alveg bannað að vera edrú í vinnunni.
Nr 3: Þegar þú ert að keyra, þá setur þú allt í botn alveg þangað til að það myndast ógurlegur hávaði og þegar það gerist þá bremsaru alveg hvað mest þú mátt og þegar öll nef farþega hafa snert frammrúðuna þá sleppiru bremsunni og svo endurtekuru nokkrum sinnum áður en farartækið stoppar algerlega.
Nr 4: Aldrei og þá er átt við ALDREI má einhverjum líða vel í sætinu sínu og verður að halda sér í, þar sem strætisvagnar Reykjavíkur eru að reyna að stuðla að heilsulausu Íslandi þar sem fluttir verða inn dvergar frá Úkraínu til að bera alla byrði fyrir fólkið í landinu, enda kominn tími til.
Nr 5: Strætisvagnar Reykjavíkur einsetja sér það að fara aldrei einföldu leiðina að hlutonum heldur er best að senda einn vagn í gegn um alla Reykjavík alveg sama þó að hann sé fullur eftir fyrstu tvær stoppistöðvar
Nr 6: Aðeins má stoppa fyrir farþegum á annari hverri stoppistöð, ef einhver er með læti þá þykistu ekki heyra og horfir beint fram á veginn sem þú átt annars aldrei að gera.



Eitt er víst sem alltaf verður að hún systir mín verður bara að drífa sig á fætur á morgnana og keyra mig í vinnuna því að þetta geri ég EKKI aftur!!!
Kveðja
Ylfa Lind


VARÚÐ!!!!

                                 Óléttublogg!!

Jæja þá eru komnar einhverjar rúmar 35 vikur. Fór til ljósu í gær og spaði litli alveg að stækka og svona líka fínn hjartsláttur.

Enn ber á fáfræði minni þegar ljósan spyr "Hvar finnuru hikstann?" Og ég svona "Ehh hiksta? Það veit ég ekki, hann er bara alltaf á vaðandi siglingu!" Og ekki batnaði það þegar hún seigir "Hann er í höfuðstöðu" og ég spyr í fáfræði minni " Og hvað er það eitthvað verra?" þá er það víst betra þar sem hann er ekki sitjandi, ég einfaldlega VERÐ að fara að lesa þessar spaðleiðinlegu bækur sem heita ýmist "barn á leiðinni" eða "Barnið" eða eitthvað álíka spennandi, og sleppa mjög svo fræðilegu bókinni sem Baldur frændi lánaði mér um pyntingar í gegn um aldirnar sem mér þykir eiginlega miklu meira spennandi.

Allavegana, komst að því að ég er bara ekkert ímyndunarveik eins og ég var búin að sannfæra sjálfa mig um, ég s.s. fór með sýni út af nýrum fyrir 2 vikum síðan, sannfærð um að það væri eitthvað að, en þar sem enginn hringdi þá hélt ég bara að verkirnir, nýrna og samdráttarverkirnir væru bara ímyndun í mér og bara sætti mig við það, svo kemur það í ljós í gær að enginn hefði heyrt nokkuð af þessu sýni og að það væri bara víst bullandi sýking, og ég er bara heppin að það fór ekki fæðing af stað, gott að vita hversu vel er hægt að treysta á svona. Rosalega þæginlegt líka að halda að maður sé orðinn það veikur á geði að maður sé farinn að ýminda sér verki og einkenni sjúkdóms sem maður er búinn að vera að díla við í töttögu og þrjú ár og á að þekkja út og inn. Eeeen nú er búið að setja allt af stað og ég er bara að bíða eftir svari yfir því hvað á að gera, en mér skilst að héðan í frá ætli enginn að taka dramatíkina á þetta þó svo að ég fari af stað. Mér er skapi næst að hætta að taka inn lyfin mín og fara í maraþonhlaup hérna upp og niður stigana, en maður má víst ekki vera of brjálaður er það?

Ég er sko orðin færari en fjandinn að redda mér í hinum ýmsu daglegu fimleikum sem venjulega þarf að eiga við, ss að labba upp og niður stigana, og klifra upp í rúmið mitt þrátt fyrir grindarvesen, mjög svo stolt af sjálfri mér, labba samt eins og mörgæs og lít út eins og fjall, en er að vona að það gangi til baka allavegana svona fljótlega eftir fæðingu, hehe.

Amma sendi mér heimferðargalla og ýmis prjónaverk með sjómannadagsheimferðum, og þetta var nú ekkert slor, það er meira að seigja strumpur á heimferðarhúfunni. Svo gaf hún okkur líka bangsímon ömmustól ótrúlega flottann. Tinna er búin að koma með bílstól frá henni og Ölbu handa okkur, og svo er að týnast inn svona hitt og þetta, held að okkur vanti eiginlega ekki neitt, fáum föt og allt í láni, svo er svo mikið til síðan að Júlía var lítil.

Mig dreymdi að ég hefði fætt barn, bara svona heima, hafði ekki nennt að gera vesen úr þessu og bara dreif þetta af, og út kemur þetta rosalega hárprúða alveg svoleiðis sköll rauðhærða barn, svo er ég búin að þvo barninu og setja á það bleyju þegar einhver spyr "Hvort er það" og ég hafði ekki hugmynd um það þannig að ég kíkti og þá var þetta barasta STELPA gott fólk, enginn sprelli þar á ferð. Þannig að hvað veit maður? Kanski eignast ég bara rauðhærða og bláeygða stelpu í staðinn fyrir dökkhærða og brúneygða strákinn sem ég á von á, náttúrulega veit ekkert um hvernig litir eiga eftir að vera, en svona ef ég ber það við að drengsi er ekki bara valsari heldur líka sonur minn, þá þykri mér ekkert ólíklegt að litirnir verði dökkir, en maður veit samt aldrei.

Mig dreymdi nafn, sem mér þykir svona glimrandi fallegt, þannig að ég hugsa að ég noti það, ef samþykki fæst á öllum stöðum, ég náttúrulega get aldrei haldið kjafti yfir neinu þannig að ég er búin að klaga í fullt af fólki, enda bara valdir menn sem meiga ekkert vita.

Jæja þá ætti þetta að vera komið fínt af hormónabloggi

 


Sjómannadagurinn

Vil óska afa, pabba, frændum, frænkum og landsmönnum öllum til hamingju með daginn!!

Ég hef ákveðið að nota þessi sömu orð einhverntíma í áramótaávarpinu mínu.

 


Ungfrú Ísland!!

Jább Ylfa Lind Gylfadóttir er formlega orðin það langt leitt að ég er að horfa á beina útsendingu skjás eins á ungfrú Ísland, eða svona allavegana með öðru auganu, ég meira að seigja kaus eina stúlku á netinu fyrr í vikunni af skyldurækni reyndar, þekki hana sjálfa ekki neitt en þekki bróðir hennar, fyrir utan það að mér þykir stúlkan alveg guðdómlega falleg

Hef samt eina spurningu..... eiga þær að vera appelsínugular á litinn??  Ég fylgist ekki alveg með tískunni sjáiði til og ef þær eiga að vera appelsínugular, þá afhverju (og þá eru spurningarnar orðnar tvær)

Annars er einhver fatasýning núna, sá ekki byrjunina, og mér þykja þetta bara voðalega lekkert föt sem þær eru að sýna, það sem mér finnst aftur á móti ekki lekkert er það að ég skuli vera að horfa á þetta sjálfviljug og að ég skuli í alvörunni hafa skoðun á þessum málum

HJÁLP!!!


Sérvitur andskoti!!

Ég á svo bágt (að mínu mati) ég er glorhungruð, og ekkert til hérna, og ég á ekki pening svona í enda mánaðar til að panta mér eitthvað að borða, og já ég er ein heima

Þetta væri kanski hræðilegt og mikil vorkun við hæfi að hálfu þeirra sem lesa EF að skáparnir hjá mér væru ekki fullir af mat og ég bara of sérvitur og gvöð minn góður jafnvel bara of löt til að láta mér það duga!!

Það er nefninlega hellingur til, en samt einhvernveginn ekkert til, kannisti við þetta?

Merkilegt hvað maður getur setið lengi, glorhungraður og í sjálfsvorkun í stað þess að standa upp og finna sér eitthvað í svanginn

Held ég sé gengin af göflunum, you think??

 

Hvernig er það, ætlar enginn að bjóða mér út að leika í kvöld??


Skjálfti heima

Úff ekki gaman að sitja hérna í Reykjavík og geta ekkert gert, það er víst allt á rúi og stúi heima í Hveragerði, og vegur undir Ingólfsfjalli í sundur, ekki má gleyma því að rétt áður en ég kveiki á útvarpi og fæ upplýsingar um stærð skjálftann, þá er ég að lýsa því yfir að þetta hafi nú ekki verið svo svakalegt.

Almannavarnir eru að senda björgunarsveitir austur og það er hæsta viðbúnaðarstig hjá almannavörnum, Suðurlandsskálfti seigja þeir, við Ingólfsfjall metinn á 6.1 á ricther.

Annar á leiðinni seigja þeir í útvarpinu.

Enn er erfitt að gleyma 17 júní skjálftanum hérna um árið, þá stóð ég uppi á sviði þar sem ég var að leika fyrir fullu húsi, í bangsímon, það var ekki þæginlegt, þar sem ég gat eiginlega ekki verið að hlaupa af sviðinu, til að halda ró hjá börnunum.

Vona að þetta sé búið, þeir seigja að þetta sé þessi loka spenna sem er búin að vera að magnast upp síðan um 1900 eftir skjálftann fræga.

Rás 2 er að taka viðtal við mann þar sem 200 kílóa píanó fór uþb 10 sm út á gólf, ofn losnaði af veggnum hjá honum og allt eins og eftir sprengjuárás, miklu meiri skemmdir í Hveragerði heldur en voru síðast

Mér lýst ekkert á þetta!!


Fyrir Rakel Jónu

Jæja ætli maður verði ekki að skrifa aðeins um bumbuna fyrir hana Rakel (Rakeli? Verð að viðurkenna kunnáttuleisi í þessum málum!)

Bumban mín gengur bara alveg ágætlega þessa dagana, bumbubúinn er ekkert að reyna að troða sér út þessa dagana, þar sem ég er búin að fá rétt lyf til að halda nýrum í skefjum.

Grindin hjá mér er ekkert að batna, en þó svona farin að venjast, held að allt svona vesen sé verst fyrst, svona áður en maður nær að koma sér upp tækni við hina ýmsu hluti, keyrði meira að seigja aðeins í dag, þó svo að ég hafi lofað að gera það ekki (úbbs)

Ég held að ég sé komin eitthvað um 34 vikur núna, er ekki aaaalveg með þetta á hreinu, verð að fara að asnast til að spyrja út í þetta og leggja það á minnið svona einu sinni. En samkvæmt mínum útreikningum fer þetta nú aaaalveg að verða búið sem betur fer því að mig langar svoooo að fara að fá krílið mitt, mér finnst ómannúðlegt af móður náttúru að láta mann bíða í heila níu mánuði, ég er bara ekki svona þolinmóð!!

Er búin að vera rosalega dugleg við það að vera ekki sofandi allann liðlangann sólarhringinn afþví að manni finnst það eitthvað svo óduglegt og svona frekar asnalegt að vera að leggja sig á daginn, en svo fékk ég þær upplýsingar hjá ljósmóður að það væri bara allt í lagi að leggja sig, maður má alveg vera þreyttur og leggja sig. TAKK FYRIR AÐ SEIGJA MÉR ÞAÐ NÚNA!! Er að hugsa um að sofa eins mikið og ég get næstu daga til að bæta upp tímann þar sem ég var að reyna að vera svona ægilega dugleg, þó svo að kanski hafi ég ekkert þurft að vera að leggja mig fyrr en núna.

Er búin að finna fullkomnustu en þó jafnvel einföldustu uppfinningu allra tíma á þessari meðgöngu, uppfinning sem hefur breytt öllu og ætla ég aldrei að hætta að nota hana og skil ekki í því að allir eigi ekki svona, en það gott fólk er SNÚNINGSLAK!! Ja hérna hér, munurinn á því að þurfa að hlunka sér yfir á bakið, anda í korter og hlunka sér svo yfir á hina hliðina og svo á því að renna bara mjúklega yfir á þá hlið sem maður vill liggja á er stórkostlegur og mæli ég með því að allir fjárfesti í svona laki og noti það, óléttir sem léttir!!

Fyndið er að ég er enn að hitta fólk sem er að hneykslast á því að mér finnist ekkert gaman að vera ólétt, margir sem líta á það sem samansem merki að fíla ekki óléttuna og því að vilja ekki barn.... hélt að allir sem þekktu mig myndu vita betur, en maður veit greinilega aldrei neitt fyrr en á reynir.

Áttaði mig á því að það eru ekki til neinar bumbumyndir af mér, og svona þegar maður skoðar síður í kringum sig þá eru allir svo voðalega duglegir að láta taka af sér myndir, jafnvel vikulega, ég er alveg vonlaus í svona málum og óska ég hér með eftir ljósmyndara til að taka af mér alveg óendanlega "flattering" bumbumyndir!! Býður sig einhver fram?

Allavegana vona að þetta dugi fyrir Rakel Jónu og vil ég nota tækifærið og óska henni til hamingju með litlu trítluna hennar, sem er ein sú fallegasta sem ég hef séð held ég bara!!


« Fyrri síða | Næsta síða »

Um bloggið

Ylfa Lind Gylfadóttir

Höfundur

Ylfa Lind Gylfadóttir
Ylfa Lind Gylfadóttir

Þúsundþjalasmiður að eigin sögn og bráðverandi mamma

Apríl 2024
S M Þ M F F L
  1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30        

Myndaalbúm

Nýjustu myndir

  • P1010395
  • P1010399
  • P1010398
  • 349.do
  • 346.do

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (28.4.): 6
  • Sl. sólarhring: 7
  • Sl. viku: 10
  • Frá upphafi: 905

Annað

  • Innlit í dag: 6
  • Innlit sl. viku: 10
  • Gestir í dag: 6
  • IP-tölur í dag: 6

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband